Sebal: Bahasa Indahnya ialah Kesal...!

Salam
Thalatha: 19-07-2011
...panas terik!

Bila aku terasa bengang, marah or sedih sangat normal (common sense) bila kemudiannya aku akan tulis di blog. Luah perasaan (konon!). Tak salah, kan? kan? (wpun pasni mesti kena perli balik)

So, bila aku terlibat dengan apa-apa kejadian seperti yang dicontohkan di atas, sikit sebanyak, mesti terluah di sini.

Semalam, bengang sebab ada orang mungkir janji.

Malam tadi rasa tergelak campur kesal bila tujuan “memohon kerjasama” dianggap komplen.

Kemudian rasa seronok sebab kami sefamily layan JUVANA episod akhir dengan lancar sekali dan happy.

Hari ini, sibuk kerja dan juga beberapa urusan yang perlu dibuat berkaitan projek luar. HP berdering hampir setiap 10 minit. Tetap dirasakan simple tiada masalah.

Yang menjadi masalah ialah, perkara yang mudah bagi aku rupanya tidak mudah diterima oleh orang. Lalu, mahunya yang macamana? Jika ada orang lain yang lebih baik boleh melakukannya, silakan. Aku sangat happy untuk melepaskan tugasan. No biggie!

Bukan minta dipuji atau diberi anugerah (memang tak pernah pun, dan jangan harap lah), tetapi sekurang-kurangnya hargai. Kita tak perlu senaraikan apa pun pengorbanan (in English, wordnya ialah SACRIFICE) yang kita dah buat untuk selesaikan tugasan (nama indahnya ialah “tanggungjawab”) dengan sebaik mungkin. Takkan kita nak cerita, kan?

Lalu, emosi hari ini ialah sebal, kesal, bercampur demam yang tiba-tiba masuk ke badan semula! Macam ada bela saka plak!

Ekspresi “cuci tangan” ala-ala Malik si KL Gangster!

Aku akan rasa berganda gembira (bahasa lain ialah syukur) jika ada yang boleh menggantikan tempat aku dan membuatnya jauh lebih baik!

~...antara membela ayam dan itik, SERI BULAN lebih berminat dengan si nila, berbanding HISYAM yang masih tidak kenal mana angsa mana serama sehingga kolam itek disangka kolam kubang si kerbau tanduk keweh...~